Organizacja imprez lub przyjęć okolicznościowych została poddana szczególnemu reżimowi prawnemu. Punkt wyjścia do analizy prawnej stanowi ustawa o zapobiegania oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 5 grudnia 2008 roku. Art. 46 cytowanej ustawy stanowi w szczególności, że „
4. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, można ustanowić:
1) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,
2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych,
3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,
4) zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności,
5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów.”
Zgodnie z art. 46a „W przypadku wystąpienia stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego o charakterze i w rozmiarach przekraczających możliwości działania właściwych organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego, Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, na podstawie danych przekazanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw administracji publicznej, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz wojewodów:
1) zagrożony obszar wraz ze wskazaniem rodzaju strefy, na którym wystąpił stan epidemii lub stan zagrożenia epidemicznego,
2) rodzaj stosowanych rozwiązań – w zakresie określonym w art. 46b
– mając na względzie zakres stosowanych rozwiązań oraz uwzględniając bieżące możliwości budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego.”
Zgodnie natomiast z art. 46b „W rozporządzeniu, o którym mowa w art. 46a, można ustanowić:
1) ograniczenia, obowiązki i nakazy, o których mowa w art. 46 ust. 4;
2) czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców;
zabiegów przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie;
8) czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich zabezpieczenia;.”
Aktualnie kluczowe znaczenie ma rozporządzenie ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW W SPRAWIE USTANOWIENIA OKREŚLONYCH OGRANICZEŃ, NAKAZÓW I ZAKAZÓW W ZWIĄZKU Z WYSTĄPIENIEM STANU EPIDEMII z dnia 19 czerwca 2020 r.
Zgodnie z powołanym aktem prawnym:
– w lokalu oraz w ogródku gastronomicznym rozumianym jako wyznaczone miejsce do sezonowego użytkowania dla celów gastronomicznych, w których jest prowadzona ta działalność, lub w wydzielonej strefie gastronomicznej sali sprzedaży w przypadku stacji paliw płynnych lub w ogródku gastronomicznym stacji paliw w przypadku stacji paliw płynnych w rozumieniu, klienci realizowali obowiązek zakrywania ust i nosa, do czasu zajęcia przez nich miejsc, w których będą spożywali posiłki lub napoje;
– obsługa realizowała obowiązek zakrywania ust i nosa.
Zabronione jest organizowane imprez podlegających ustawie Prawo o zgromadzeniach i spełnia definicję zawartą w art. 3 zgodnie z którym „Zgromadzeniem jest zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych.
2. Zgromadzeniem spontanicznym jest zgromadzenie, które odbywa się w związku z zaistniałym nagłym i niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, którego odbycie w innym terminie byłoby niecelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej.”
W rozporządzeniu przewidziano wyjątek zgodnie z którym dozwolone jest zgromadzenie podlegające zgłoszeniu albo objęte decyzją pod warunkiem gdy liczba uczestników nie przekracza 150 oraz gdy spełniony został określony w rozporządzeniu reżim sanitarny.
Jeżeli impreza organizowana jest w miejscu ogólnodostępnym (jak drogi, place, ogrody, nieruchomości wspólne) lub w zakładach pracy, budynkach biurowych, istnieje obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego ust i nosa.
Podsumowując wskazać należy, że zakres nałożonych zakazów oraz nakazów związanych z organizowaniem imprezy zależy od tego czy:
Z uwagi na fakt, że nie obowiązuje już rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 maja 2020 roku zgodnie z którym zakazywało się „organizowania innych niż określone w rozporządzeniu imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem spotkań do 150 osób. Przyjęcia ślubne, konsolacje lub przyjęcia komunijne, a także inne przyjęcia okolicznościowe mogą być organizowane – od dnia 6 czerwca 2020 r.” a nadto z uwagi na fakt, że w rozporządzeniu z dnia 19 czerwca 2020 roku wprost wskazano, że „do odwołania zakazuje się organizowania innych niż określone w ust. 1( przypis kancelarii – tj. imprez podlegających ustawie Prawo o zgromadzeniach) imprez, spotkań i zebrań niezależnie od ich rodzaju, z wyłączeniem imprez, spotkań i zebrań do 150 osób. Obowiązku, o którym mowa w § 19 ust. 1 (przypis kancelarii – tj. obowiązku zakrywania ust oraz nosa), nie stosuje się w przypadku przyjęć ślubnych, konsolacji lub przyjęć komunijnych, a także innych przyjęć okolicznościowych.” dopuszczalne jest organizowanie imprez o charakterze prywatnym – towarzyskim jeżeli liczba uczestników nie przekracza 150.
Zastrzec w tym miejscu trzeba, że Główny Inspektor Sanitarny jak i Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne mogą nałożyć indywidualne nakazy/zakazy.